Iedereen heeft een eigen rouwproces

Vroeg of laat krijgen we er allemaal mee te maken; het verlies van iemand met wie we een bijzondere band hebben; een ouder, een kind of een ander familielid, een goede vriend of vriendin. Het omgaan met zo’n verlies is een proces dat voor iedereen anders is, maar rouwen, wat is het en hoe doe je dat? En wat kunt u doen om iemand in de rouw te steunen?

Wat is rouw?

Rouw omvat alle emotionele reacties na het verlies van een dierbare. Dit proces kan bij een ziekbed echter ook al beginnen voor het overlijden. Het rouwproces richt zich op het omgaan met alles wat er op u afkomt en op het zoeken van een nieuwe balans om te kunnen leven met het verlies. Rouwen is ingrijpend en raakt alles in het leven; emoties en gedachten, het lichaam en gedrag. Soms is er berusting, maar vaak lopen de emoties hoog op en zijn er verdriet en pijn, boosheid, verwarring, angst of onzekerheid en weet u niet wat u daar mee aan moet. Op lichamelijk gebied kunnen er klachten ontstaan, zoals vermoeidheid, hartkloppingen, hoofdpijn, maag- en darmklachten en concentratieproblemen. Uiteraard raakt het ook het gedrag, u kunt dan denken aan huilen of juist niet, meer gaan drinken of veel werken. Belangrijk om te weten: er is geen goed of fout in het uiten van gevoelens rond een overlijden, dus doe het vooral op een manier die bij u past.

Rouw en verlies

Iedereen verwerkt het verlies van een dierbare op een andere manier, waardoor het rouwproces zich niet zomaar laat vangen in patronen of modellen. Toch bestaan die wel, uitgaande van rouwfasen (Elisabeth Kübler-Ross), rouwtaken (William Worden), als proces met aandacht voor verlies en herstel (Maggie Stroebe) en het model dat ervan uitgaat dat rouwen een persoonlijk en uniek proces is waarvoor geen handleiding bestaat (Johan Maes). Manu Keirse, rouwspecialist en klinisch psycholoog, vertelt op ikmisje.eo.nl dat een verlies accepteren onmogelijk is. Hij geeft aan dat je met een verlies leert leven en dat na verloop van tijd herinneringen aan het leven van je geliefde het moment van sterven en verdriet overstijgen. Dat betekent dus dat rouw geen vast eindpunt kent, als het al een eindpunt heeft, nauwelijks vaste patronen volgt en dat iedereen het op zijn of haar eigen manier moet doen. Neem de tijd, huil als u daar behoefte aan hebt, praat erover maar zoek ook rust en afleiding en vraag hulp. Realiseer u ook dat rouwen energie kost, waardoor u soms nergens zin in hebt en u het al snel te druk vindt om u heen.

Iemand steunen

Iedereen rouwt op een eigen manier en dat maakt het voor anderen soms moeilijk om iemand in de rouw te steunen. De weg van de minste weerstand is dan contact vermijden. Wilt u er toch zijn, vraag dan gewoon aan de rouwende wat u voor hem of haar kunt doen. Soms zijn dat heel praktische zaken, bijvoorbeeld terugkerende klusjes zoals boodschappen doen of het gras maaien. Een ander steunt u meer met een mooi rouwgedicht dat ze kunnen lezen op een moment dat ze zelf kiezen, met een goed gesprek of soms alleen al door het bieden van een luisterend oor. En denk ook eens aan de rouwende als het overlijden al wat langer geleden is. Rouw kent geen vast eindpunt en voor rouwenden kan het juist fijn zijn om ook na weken, maanden of zelfs jaren te merken dat er steun is in dat moeilijke proces dat rouwen heet.

Meer weten over rouwverwerking? Ik breng u graag in contact met professionele rouwbegeleiding. U kunt mij telefonisch bereiken op 0591 22 79 22 of stuur een e-mail naar [email protected].